Vlaardingse producten - Vlaardingen in beeld en verhaal

Ga naar de inhoud

Hoofdmenu:

Typisch Vlaardings
Een ijzerkoekje is een ovaal smeuiig koekje van ruim een halve centimeter dik met een karakteristieke kaneelachtige smaak. De koekjes stammen uit Vlaardingen en worden (niet helemaal gaar) gebakken op een geruite ijzeren plaat, wat voor een karakteristiek patroon zorgt. Volgens de overlevering was het de kruidenier Daatje de Koe (1838-1915) die als eerste Vlaardingse ijzerkoekjes maakte. Nadien is het product door verschillende Vlaardingse bakkers in het assortiment opgenomen. Onderzoek van de Vlaardingse bakker Hazenberg in streekarchieven liet echter zien dat het koekje waarschijnlijk ouder is en stamt uit de 18e eeuw.

Door de samenstelling van het deeg en de bereidingswijze blijven de koekjes lang smakelijk. Om die reden waren ze vroeger populair onder Vlaardingse vissers, en later ook andere vissers. IJzerkoekjes hebben bovendien een hoge voedingswaarde en werden mogelijk ook om die reden meegenomen naar zee.

Er hebben lange tijd twee typen ijzerkoekjes bestaan, dikkere voor bij de koffie en dunnere voor bij de thee. Tegenwoordig zijn de ijzerkoekjes verkrijgbaar bij de meeste Vlaardingse banketbakkers. Ook zijn er speciale ijzers in de handel om zelf de koekjes te kunnen bakken en is er 'ijzerkoekjes-meel' – in Vlaardingen – verkrijgbaar. (c) Wikipedia



Schelvispekel is een sterke, gekruide alcoholische drank die kan worden gerangschikt onder de kruidenbitters. De drank bevat 35% alcohol. Het is dus geen zoutoplossing waarin schelvis wordt bewaard, zoals de naam doet vermoeden. De drank werd oorspronkelijk vooral gedronken door vissers uit Vlaardingen om zich tegen de kou te beschermen als zij gingen vissen bij de Doggersbank.

Oorspronkelijk (voor 1900) maakten de vissers de drank zelf uit brandewijn en specerijen, zoals kaneel en nootmuskaat. De drank stond dan lang (minimaal 6 weken) te trekken in stenen trekpotten in de kombuis. In de trekpotten geven de specerijen hun geur en smaak af aan de brandewijn. Na toevoeging van suiker aan het extract is de schelvispekel klaar. De naam schijnt te zijn ontstaan als schuilnaam voor de drank, die de vissers gebruikten om aan hun vrouwen te verzwijgen dat het om sterkedrank ging.

Schelvispekel wordt tegenwoordig alleen nog gestookt door distilleerderij H van Toor & Jzn in Vlaardingen. (c) Wkipedia


Frank Hazenberg, eigenaar van bakkerij Hazenberg schreef samen met zijn vrouw Gertruud en met de hulp van enige andere auteurs over dit gebruik een prachtig boek: ‘IJsmoppen uit Vlaardingen, traditie in een zakdoek’.
Zodra de Vlaardingse Vaart voldoende dichtgevroren is, liggen volgens een oeroude traditie bij bakker Hazenberg in Vlaardingen, de zogenaamde ijsmoppen klaar. Deze koekjes waren volgens de traditie bedoeld voor de Westlanders die over de vaart naar Vlaardingen kwamen schaatsen om in café de Kroon een borreltje te drinken. Met een zakdoek vol ijsmoppen als bewijs dat ze echt in Vlaardingen waren geweest, konden deze Westlanders vervolgens weer terug naar de warme haard en hun geliefden. Op 26 oktober 2009 werd dit prachtige boek officieel in café de Kroon gepresenteerd en ontving burgemeester Bruinsma van Vlaardingen het eerste exemplaar. Naast de bakkerij van Hazenberg werd ook nog een plaquette over de ijsmoppentraditie onthuld. Het Westlands Schaatsmuseum heeft ook een
belangrijke bijdrage geleverd door schaatsfoto’s en andere documenten ter beschikking te stellen. Het boek ligt bij diverse bakkerijen en boekwinkels in het Westland en omgeving te koop voor de aantrekkelijke prijs van € 24,95. (c) Westlands Schaatsmuseum.
Een echt Vlaardings knapperig roomboterkoekje in de vorm van een haring. Foto (c) Bakker boer. Wordt geserveerd bij de koffie in het Delta hotel.
Vanaf de middeleeuwen tot de 19e eeuw was Vlaardingen bijna geheel afhankelijk van de visserij. Vooral het zilverachtige visje was erg gegeerd. Eind juni keek de bevolking vol spanning uit naar de eerste jager die de haven zou binnenvaren met de eerstelingen van het seizoen. Zodra de tonnen haring op de kade stonden, nam de opperkeurmeester het over. Hij koos de beste haring. Die werd vervolgens in oranje vaatjes gedaan en met een haringsjees naar de koning vervoerd. Al vanaf de 16e eeuw gebeurde het keuren volgens strikte regels.

Van haring- tot industriestad

De vier zeeoorlogen met Engeland (tussen 1652 en 1784) en de maatregelen die Napoleon invoerde om Engeland te blokkeren, zorgde voor zware verliezen in de Vlaardingse visserij. De bevolking leefde in grote armoede. Pas na 1850 bloeide de visserij weer op door de introductie van lichtere katoenen netten en de zeillogger, een nieuw type schip. De uitbreiding van het spoorwegennet zorgde er dan weer voor dat Duitsland als belangrijkste afzetmarkt voor Vlaardingse haring beter bereikbaar werd. Het ging Vlaardingen voor de wind. (c) Geschiedenis van Vlaardingen
Vulcaan (amber) is een stoer, bovengistend, amberkleurig bier met een alcoholpercentage van 5,4%. Het is een gefilterd bier. Toch kan er wat gist onderin de fles zitten. Je kunt er zelf voor kiezen of je dit wilt mee schenken of niet. Het gist in de fles is minimaal want Vulcaan ondergaat geen hergisting op de fles. Vulcaan amber wordt gebrouwen van het beste Nederlandse gerst. Naast de pilsmout, zorgen juist de ambermout & caramout voor de mooie rode kleur van ons bier. De palemout & Melanoidinmout geven het bier het juiste karakter. Als hop maken we gebruik van Northern Brewer voor het bittertje en de Saaz voor de lekkere typische hop smaak.

Het Vulcaan amber komt het best tot zijn recht bij een temperatuur tussen de 5 en 8 °C en wordt uiteraard gedronken uit het bijbehorende ‘Vulcaan’ glas. Verkrijgbaar in 33 en 75 cl fles en op tap. Een koele, donkere en droge bewaarplaats komt de houdbaarheid van Vulcaan ten goede. (c) Vulcaan Bier.
Free counters!
Terug naar de inhoud | Terug naar het hoofdmenu